Interview met Johan Malmbeck – Liefdesbrief aan de winter

Johan Malmbeck’s passie voor skien is gegroeid van de witte koude ochtenden in zijn kinderjaren tot zijn levensdoel om bergen te ontdekken. Het verhaal van Johan Malmbeck is een verhaal vol winterplezier. Hij is opgegroeid op het platteland, waar hij met zijn vriendjes iglo's bouwde. Zijn liefde voor sneeuw groeide uit tot een onophoudelijk streven om de beste te zijn op de lange latten. Van de couloirs bij Tignes tot de pro parks bij Val Thorens, Johan leeft voor de piste. Hij geniet van de connectie tussen natuur en sport tijdens alle prachtige momenten in de winter, die hem pure voldoening bieden.

Wil je weten wat Johan draagt op de komende foto’s? Bekijk de Fawk skijas en Arch skibroek – uitrusting die prestatie en stijl perfect combineert voor zowel off-piste als op de pistes.

Hoi Johan, laten we meteen in het interview duiken. Wat is je vroegste herinnering aan de winter?

Toen ik als kind wakker werd keek ik altijd naar buiten om te zien of er veel sneeuw lag. Ik rende dan snel naar beneden om een iglo te bouwen in de tuin, en belde een vriendje om de hele dag in de sneeuw te spelen.

Het mooie is dat dit eigenlijk helemaal niet is veranderd, zelfs niet nu ik de 30 gepasseerd ben. Nog steeds word ik wakker, kijk ik naar buiten om te zien hoeveel sneeuw er 's nachts is gevallen, bel ik een vriend en gaan we de hele dag in de sneeuw spelen – alleen doen we dat nu op ski's.

We kunnen het ons helemaal voorstellen! Als je een liefdesbrief aan de winter zou mogen schrijven, wat zou je er dan in zetten?

Het is een beetje een haat-liefdeverhouding. Soms geeft de winter ons veel sneeuw, maar ook harde wind, waardoor het gevaarlijk is om te gaan skiën. Of er wordt een dik pak sneeuw voorspeld, maar dan verandert de weersverwachting, stijgen de temperaturen en krijgen we regen. De winter is seizoensgebonden en ik moet mijn leven daaraan aanpassen. Ik kan niet zonder de winter, maar ik kan ook niet mijn hele leven erop afstemmen.

Omdat ik niet in de bergen ben opgegroeid kan ik niet ‘even naar huis’ gaan als de eerste sneeuw valt en dat maakt het extra lastig. Ik moet het hele jaar sparen om van de winter te kunnen genieten. En het enige waar ik echt goed in ben, kan ik maar vijf maanden per jaar doen. De rest van het jaar probeer ik mijn plek in de wereld te vinden. Het zou dus een korte brief worden... "Ik hou van je winter en ik zou graag meer tijd met je doorbrengen.”

We begrijpen precies wat je bedoelt en dat zouden we allemaal wel willen. Als je terugdenkt aan je tijd op de piste, wat is dan je favoriete ski-herinnering?

Nou, ik heb er zoveel, maar mijn favoriet is toch wel mijn derde winter in Val d'Isère. Er zijn een paar heel bekende couloirs in Tignes die echt indrukwekkend zijn. Op een dag gingen we deze couloirs uitproberen, maar het was pas mijn derde winter op ski's, dus ik was vrij onervaren. De sneeuw was geweldig, we naderden de top van de wand en we wilden erachter komen waar we eigenlijk waren. Mijn maat dook als eerste naar beneden en verdween in een van de chutes. Mijn andere vriend vond het een beetje te heftig en ging eromheen.

Tja, en dan sta je daar, moederziel alleen bovenaan Les Tufs in Tignes. Ik ga naar de chute die ik wil skiën en ik zie de enorme rotswanden onder me. Op dat moment realiseer ik me dat ik hier naar beneden moet. De moeilijkste route.

Ik laat me vallen. Het is steil. Overal om me heen zie ik sneeuw. Voor het eerst in mijn leven ben ik me bewust van lawinegevaar. Ik ben aan beide kanten omringd door enorme rotswanden en de zwaartekracht trekt keihard aan me.Op dat moment lijkt de wereld om je heen te krimpen. Er is niets anders dan deze rotswand. Je hebt alleen de sneeuw, de ski's aan je voeten, en waar je de volgende bocht moet maken. Waar de sneeuw zacht is, waar het hard is en waar er misschien een rots ligt. Je zou net zo goed op de maan kunnen skiën. Het is speciaal: je voelt je een met je lichaam en je geest. Alles is helder, je hebt een duidelijk doel.

Weet je nog wanneer je je realiseerde dat je verslaafd bent aan skiën?

De eerste winter dat ik in Val Thorens woonde. Er was die winter waanzinnig veel sneeuw gevallen. Ik boekte in die periode zoveel vooruitgang en alles was nieuw. Elke route die ik skiede was 'de beste route ooit'. Maar het was niet alleen de beste route ooit, het was het coolste wat ik ooit in mijn leven had gedaan. Het was mijn eerste cliff drop, mijn eerste couloir, mijn eerste backflip en mijn eerste frontflip. Ik was 19 jaar en ik had het idee dat ik alles kon.

Dat klinkt inderdaad onvergetelijk! Hoe zou je jouw perfecte dag op de piste omschrijven – waar ben je en met wie?

Mijn perfecte dag op de piste deel ik met iemand met dezelfde mindset, die de bergen op dezelfde manier bekijkt. Iemand die naar een berg kijkt en dat kleine gaatje vindt waar een skiër zich misschien net doorheen kan wurmen, of dat kleine schansje dat perfect zou moeten zijn voor een grote sprong als je er met hoge snelheid op af gaat. Goede sneeuw, slechte sneeuw, goed weer, slecht weer, resort, backcountry – uiteindelijk gaat het om met wie je het deelt.

Hoe bereid je je voor op het winterseizoen, zowel mentaal als fysiek?

Ik bereid me fysiek voor door te sporten. Skateboarden is geweldig, maar ik ga ook veel naar de sportschool en ik doe trucjes op trampolines. In de zomer doe ik veel aan klifduiken en oefen ik flips en trucs, waardoor ik hetzelfde gevoel krijg als wanneer ik me voorbereid op een nieuwe route. Ik denk erover na en ik ga ervoor. En ik probeer het opnieuw als het mislukt.

Noem één item waar je 's winters niet zonder kunt?

Misschien een beetje vreemd - mijn verrekijker. k bewaar hem in de heupzak van mijn rugzak en ik haal hem er voortdurend uit. Een verrekijker is perfect om een helling en de sneeuwcondities beter te kunnen bekijken, of er sprake is van overhangende sneeuw, of er sporen van andere skiërs zijn... Heel handig.

Hoe maakt je MONTEC-gear je ski-ervaring nog beter?

Mijn Montec-thermokleding houdt me de hele dag warm, samen met mijn jack en de bib. Het skimasker houdt mijn gezicht warm terwijl ik toch kan ademen en mijn bril niet beslaat. De bib houdt samen met het jack alle sneeuw buiten (niet dat dat nodig is bij mij) en het allerbelangrijkste: ik zie er cool uit.

Hoe is je relatie met de winter en skiën in de loop der jaren veranderd?

Dat is echt niet veel veranderd! Ik probeer er nog steeds achter te komen wat ik met mijn leven wil doen. Een normale baan of carrière is uitgesloten, omdat ik altijd mijn baan opzeg als het winter wordt. 

De behoefte om Zuid-Zweden te ontvluchten en naar een plek te verhuizen met echte winter, echte sneeuw, echte bergen en mensen die me begrijpen, blijf ik altijd houden. Dus ik zal een manier moeten vinden om dat deel van mijn leven permanenter te maken.

Hoe blijf je gemotiveerd om te blijven skiën, zelfs tijdens uitdagende omstandigheden of momenten?

Toen ik voor arts studeerde, hadden we een woord waar ik steeds op terugkom: 'KASAM', wat een afkorting is van 'Känsla av sammanhang', wat 'het gevoel dat je ergens bij hoort' betekent. Ik vind dat je jezelf moet omringen met een wereld die je dit gevoel geeft – dat je weet dat je hier een doel hebt, dat je op de een of andere manier belangrijk bent. En ik krijg dit alleen in de ski-community.

Ik heb het daarom ook zelden moeilijk, omdat ik mij thuis voel binnen die community. Ik heb het juist moeilijk in de 'echte' wereld.

Kun je ons tot slot vertellen wat jouw favoriete plek is om te skiën en waarom?

Dat is Tignes. Het ligt een beetje in een kom en wordt omringd door enorme bergen. Iedereen vindt het een 'lelijk' skigebied, maar ik vind het er echt leuk. Ik houd van de hoge flats en de 'ski-in, ski-out'-opzet. Je kunt eigenlijk tot aan je appartement skiën en binnen vijf minuten sta je weer bij de lift. Als je 's middags maar één afdaling wilt doen, kan dat. Je hoeft niet op de bus te wachten en het duurt geen uur om boven te komen met de lift. En er zijn veel goede routes. Daarnaast is het altijd zonnig in het dorp, van 's ochtends vroeg tot laat in de middag. Dus na een dag skiën of als je een dagje even geen zin hebt, kun je altijd lekker genieten van het zonnetje.

Je kunt Johan Malmbeck's ongelooflijke avonturen volgen op Instagram.